Delhi – serce Indii

Na świecie, jak i w samych Indiach funkcjonuje wiele form nazewnictwa stolicy. Dilli, Naya Dilli , Delhi, New Delhi – wszystkie je można spotkać w rozkładach jazdy, na mapach i w adresach. Taki chaos wynika po pierwsze z dwujęzyczności kraju (nazwa w hindi – Dilli, angielska – Delhi,), po drugie z historii miasta.

W ciągu trzech tysiącleci na terenie dzisiejszej stolicy Indii istniało wiele miast, oficjalnie potwierdzone jest istnienie siedmiu. Ostatnim jest Dilli. W języku hindi słowo dila oznacza serce, w przenośni stolicę. W XVw. pojawiło się określenie Naya Dilli („nowe serce”), po przeniesieniu tutaj stolicy z Agry. W czasach kolonialnych hinduskie Dilli stało się angielskim Delhi. Brytyjczycy wyburzyli część zabudowań i postawili nowe gmachy. Nową przestrzeń nazwano New Delhi (także „nowe serce”).  Nowa dzielnica miała prestiż, więc coraz odleglejsze sąsiedztwo określało się jako jej część. W efekcie w całym mieście znajdziemy adresy z „New Delhi”.

Dziś New Delhi jest administracyjnie niezależną jednostką wtopioną w infrastrukturę starego Delhi. Prościej mówiąc jest to miasto w mieście. Dlatego można je traktować jako jeden organizm miejski – po prostu Delhi.

W czystym i uporządkowanym architektonicznie New Delhi znajdują się wszystkie instytucje państwowe i ambasady. Wizytówką tej części miasta jest Brama Indii, wybudowana w 1931r. ku pamięci poległych na wojnach Hindusów. Brama była kiedyś wjazdem do miasta, stąd w kierunku zachodnim biegnie otoczona trawnikami i kanałami wodnymi droga królewska  – Rajpath, która prowadzi do Rasztrapi Bhawan – siedziby prezydentai Sansad Bhawan – gmachu parlamentu. Charakterystycznym miejscem New Delhi jest także Connaught Place – rondo z promieniście odchodzącymi ulicami, wzdłuż których ciągną się kolonialne budynki z licznymi sklepami i restauracjami.

W porównaniu z New Delhi, Stare Delhi (tzw. Szahdżahanabad) jest diametralnie różne – zabudowa jest ciasna i chaotyczna. W wąskich ulicach bez wyodrębnionych chodników tłoczą się pojazdy, piesi i zwierzęta, panuje niebywały hałas. Charakterystycznym dla starej części Delhi miejscem, znanym z licznych produkcji bollywood  jest Chandni Chowk – ulica pełna barwnych straganów i sklepików, na której poczujemy prawdziwy indyjski klimat. Nieopodal znajduje się największy w Indiach meczet Dżami Masdżid, mogący pomieścić 25 tysięcy wiernych.

W Delhi znajdują się trzy zabytki z Listy Światowego Dziedzictwa UNESCO:

• Czerwony Fort – pałac Szaha Dżahana, wybudowany w latach 1638-1948 z czerwonego piaskowca. Mury mają 2,5 km długości,  a ich wysokość zmienia się od 33m od strony miasta do 16m nad rzeką.
• minaret Kutb Minar – pozostałość po pierwszym w Indiach meczecie, wzniesionym w XIIIw. Wieża minaretu zbudowana została z czerwonego piaskowca, ma ponad 70m wysokości i średnicę 14m u podstawy.
• Grobowiec Humajuna – miejsce spoczynku władcy z dynastii Wielkich Mogołów. Jest pierwszym grobowcem ogrodowym. Był pierwowzorem dla Tadż Mahal.

Ponadto warto zajrzeć do:

• Świątyni Lotosu – sanktuarium bahaistycznego, w którym nie ma ani jednego symbolu religijnego,
• Jantar Mantar – XVIII-wiecznego obserwatorium astronomicznego,
• Muzeum Mahatmy Gandhiego
• i miejsca jego kremacji Raj Ghat.

W przerwie podczas zwiedzania można zakosztować lokalnej – północnej odmiany indyjskiej kuchni.  Smacznie i tanio można zjeść na Main Bazar, w okolicy stacji kolejowej New Delhi Station. Wart spróbowania jest tandoori chicken, z oryginalnego pieca tandorii.

 Podróż do Delhi

Najszybszą drogą na Lotnisko im. Gandiego w New Delhi jest lot w Warszawy z międzylądowaniem w Mediolanie, który trwa 10-11 godzin. Termin podróży do Indii warto wybrać pod kątem pogody, jaka nam odpowiada. Najwyższe temperatury panują w czerwcu (powyżej 30ºC), najniższe w styczniu (14ºC), z kolei najbardziej deszczowym miesiącem jest sierpień. Zatem wydaje się, że najodpowiedniejszym czasem na zwiedzanie Delhi są miesiące wiosenne i jesienne.