Wrocław – Śląską Wenecją

Wrocław jest najpiękniejszym miastem Dolnego Śląska, a zarazem jego stolicą. Do 1945r. zwany był także Śląską Wenecją lub Wenecją Północy będąc zarówno miastem niemieckim – Breslau. W jego ponad 1000 letniej historii przeplatały się wpływy celtyckie, rzymskie, niemieckie, polskie oraz czeskie, a do dziś zachowały się liczne oraz cenne zabytki, o bogatej historii.
We Wrocławiu nie można się nudzić, jeśli zmęczymy się zwiedzaniem i poznawaniem jego uroków, zawsze możemy odpocząć w jednej z licznych knajpek wokół Rynku, który jest drugim, po Krakowie, pod względem wielkości placem Europy.

Ważne miejsca Wrocławia:
Ratusz z Piwnicą Świdnicką, która była miejscem spotkań studentów, jeszcze w czasach przedwojennych, a już od czasów średniowiecznych mieściła się tam piwiarnia, w której podawano piwo sprowadzane ze Świdnicy (stąd też jej nazwa). Do czasów dzisiejszych piwnica zachowała swój pierwotny wygląd oraz gościła wiele znamienitych osób m.in. Słowackiego, Chopina, Wybickiego oraz Goethego.

Niedaleko Ratusza stoi kościół św. Elżbiety z najwyższą wieżą widokową w mieście, z której rozpościera się piękna panorama miasta. Zwiedzając Wrocław nie można przegapić pozostałych miejsc sakralnych, m.in. Katedrę św. Jana Chrzciciela, wybudowaną w stylu gotyckim, Kaplicę Najświętszego Sakramentu (jedna z pierwszych barokowych, powstała na Śląsku), Kaplica św. Kazimierza Jagiellończyka, Kaplica św. Jadwigi Śląskiej oraz kaplice: św. Stanisława, św. Józefa i wiele innych.

Spacerując między kamieniczkami, warto przejść się Ulicą Katedralną, przy której stoją domy duchowieństwa katedralnego, a jeden z nich zamieszkiwany był przez samego Mikołaja Kopernika. Uwagę przyciąga także Kuria Biskupia, a dawniejszy pałac biskupi, kościół św. Piotra i Pawła oraz pomnik Jana Nepomucena (patrona spowiedzi), który, jak głosi legenda, został utopiony w Wełtawie z rozkazu króla czeskiego w 1393r.

Większość wrocławskich kościołów, wraz z Placem Katedralnym oraz z Muzeum i Archiwum Diecezjalnym, z Bramą Kluskową, a także z Mostem Tumskim, tworzą tzw. Ostrów Tumski. Jest to najstarsza dzielnica Wrocławia, dawniej położona na wyspie. Połączona została z resztą miasta w XIX w., kiedy to jedno z ramion Odry zasypano, tworząc na nim Ogród Botaniczny. Dla zwiedzających otwarty jest tylko przez kilka miesięcy, od 1 kwietnia do 30 listopada, w godzinach od 8.00 do 18.00, a szklarnie od 10.00 do 18.00. Ogród jest żywym muzeum oraz wspaniałym miejscem do odpoczynku, wśród różnobarwnej flory i fauny.

Zwiedzając Wrocław warto także zobaczyć dzielnicę czterech świątyń, a tam:
– Synagoga pod Białym Bocianem – bożnica wybudowana w 1829r., na rozporządzenie władz z Berlina, w celu likwidacji rozproszonych po całym mieście synagog i umiejscowieniu ich w jedną świątynię judaistyczną. Jej elewacja od strony południowej i wschodniej, zwieńczona jest trójkątnym frontem, nawiązując w ten sposób swoim kształtem do sztuki starożytnego Egiptu.
– Katedra Prawosławna Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy, dawny kościół św. Barbary – kaplica została wzniesiono w połowie XIII w., rozbudowana XV w., natomiast w XVI w. została przejęta przez gminę ewangelicką. Po wojnie, po odbudowie kościoła, stała się cerkwią prawosławną.
– Kościół św. Antoniego – należący do klasztoru Paulinów, wcześniej zajmowany był przez franciszkanów reformatorów. Był to pierwszy kościół na Śląsku, wybudowany w latach 1685 – 1692, w formie emporowo – halowej.
– Kościół Opatrzności Bożej – to najważniejsza świątynia ewangelicko – augsburska diecezji wrocławskiej. Jej wnętrze ma kształt eliptyczny, jest oszczędna w zdobieniach i skromnie wyposażona.
Poza tym w tej dzielnicy znajduje się dawny pałac królewski, który był przebudowywany i rozbudowywany, dziś pełniący funkcję Muzeum Zamkowego.

Nowa Giełda przy ulicy Krupniczej o pałacowo – zamkowym charakterze, z elementami obronnymi. Odbywały się w niej koncerty, na których grywali m.in. Chopin, Rachmaninow, Wagner oraz Paderewski. Szkoda, że te czasy nie powrócą.